Camping? Tsja...

Op vrijdag voor het eerst echt gefietst in Uruguay. Rond 09.00 u vertrokken, op naar Nueva Palmira. De omstandigheden zijn vrij goed; niet te warm en gelukkig is de harde wind me niet ongunstig gezind. Hij blaast vooral van opzij en dan blijkt maar weer dat zo'n fiets met volle bepakking veel wind vangt. Opletten dus!
Na ruim 5 uur zitten de eerste 102 km er op. Nueva Palmira is niet bijzonder maar er is een groot feest, vrijdag t/m maandag ter ere van de lente. En nu is het dus hartstikke druk en gezellig op straat. Toch maar op tijd mijn bed, zo'n 10 cm te kort, ingedoken en goed geslapen.
't Is zaterdag en de dag begint met een zonnetje en.......juist ja, hele harde wind. En daar moet ik nou net tegenin gaan fietsen, kan wel es pittig worden. Ik ga vandaag naar Mercedes, 85 km naar het noorden. Vol goede moed stap ik op mijn fietsje om heuvel op, heuvel af de wind te trotseren. Dit is echt HARKEN, zelfs als ik heuvel af rijd haal ik krap 25 km/u. Na weer zo'n 5 uur trappen ben ik in Mercedes en sta ik oog in oog met een ondergelopen camping. Daar wilde ik dus gaan slapen maar dat gaat niet door. Snel een hotelletje gevonden, hotel Colon; en ik ben nog niet gedoucht of de regen komt met bakken naar beneden om voor elf uur niet meer te stoppen. Vervelend voor de campingeigenaar maar ik ben blij dat ik daar nu niet op de camping kon staan.
Zondagochtend, geweldig ontbijt; nadat ik als een beer heb zitten (vr)eten verder naar het Noorden. Al snel breekt de zon door en ik heb vandaag de wind in de rug. Dat scheelt! Ik heb het gevoel dat ik vlieg en dat is maar goed ook want het is een lange etappe vandaag, Paysandu is het doel.
Het landschap verandert langzaam, uitgestrekt tarwevelden, veel vee maar helaas ook veel tekenen van ontbossing, dus ook hier al! Weer zie ik veel papegaaien en zelfs enkele kolibri's. En ook heel veel reacties van voorbijgangers; toeterende vrachtwagenchauffeurs, automobilisten met opgestoken duimen en zomaar passanten die vragen waar ik naar toe ga. Wanneer ik hun vertel wat mijn plan is kijken ze me soms ongelovig aan.
Om 17.30 u gearriveerd in Payasandu middenin een politieke manifestatie. Er staat 137 km op mijn tellertje en ik ben blij dat ik er ben. Politiek leeft hier trouwens enorm, volgende week zondag zijn de presidentsverkiezingen en heel veel auto's, brommers en al het andere wat rijdt zijn versierd met vlaggen van de verschillende kandidaten. Vaak ook met een complete geluidsinstallatie op het dak waar een gigantisch kabaal uit komt. Mooi gekkenhuis maar het oogt allemaal heel vredig. Dus ik kan gewoon rustig gaan slapen, truste!