AQP, voor het laatst?

Dit wordt waarschijnlijk mijn laatste verslag vanuit Arequipa. Ik ben me nu langzaam maar zeker aan het voorbereiden om mijn fietsvakantie fietsend te hervatten. Het is bijna zes weken geleden dat ik hier aankwam. Het lijkt een eeuwigheid maar de herinneringen staan me nog helder voor de geest en ik kijk er echt naar uit om verder te gaan met mijn soms 'onvergetelijke avontuur'. Zo zijn er overigens wel wat zaken waar ik al wel genoeg van heb gehad. Bv de knalharde tegenwind in Chili en Argentinie die vaak zo sterk was zodat ik zelfs in afdalingen nauwelijks vooruit ging, loodzwaar! Of de ontelbare honden die ik tegenkwam, nog nooit zoveel honden gezien, ogenschijnlijk zonder baasje. Soms rustig maar soms ook agressief. Het enige wat je dan kunt doen is onverstoorbaar verder rijden en hopen dat ze snel afhaken. En maar blaffen, het zal ongetwijfeld ergens goed voor zijn maar op mij komt het over als zinloos geblaf! Maar vooral denk ik terug aan leuke dingen. Bv in Argentinie waar ik in een hotel werd ontvangen door de plaatselijke breiclub of zoiets. De dames stonden op en begonnen spontaan voor me te applaudiseren. Of in Cuya, Chili; een aantal agenten had me zien zwoegen tijdens een loodzware beklimming. Toen ik vlak voor zonsondergang het dorp binnenkwam klapten ze, ook zij, voor me en ik kreeg twee heerlijke empanada's in mijn handen gedrukt. En geloof me maar, daar was ik wel aan toe! Mijn eerste dag in Peru. Ik reed ergens langs de kust waar watermeloenen werden verkocht. Ik kocht een enorm stuk voor nog geen 30 cent en ik zat gezellig te kletsen met de uitbaatster en haar twee zusjes. Vervolgens kreeg ik nog een stuk, en ik mocht niet betalen, ze dacht dat ik dat wel kon gebruiken. Eerste kennismaking met Peru, dan kan de dag toch niet meer stuk?! En zo zou ik nog wel even door kunnen gaan.
Het milieu is overigens niet echt iets waar men zich hier mee bezig houdt. Vooral buiten de steden en dorpen gooien ze alles op straat. Maar ook in de steden, alleen wordt dat wel weer opgeruimd door de straatvegers, die houdt men dus mooi aan het werk. Maar buiten de steden wordt het niet opgeruimd, het hoopt zich op. 't Is zelfs erger dan in Afrika, misschien ook omdat de mensen hier meer hebben om weg te gooien dan de mensen in Afrika. Ongelooflijk, zonde! Zo ook de luchtvervuiling in Arequipa. Met het OV kom je overal en het is heel goedkoop, dat is geweldig. Maar de busjes en taxi's zijn meestal oud en gammel en stoten enorme zwarte rookwolken uit. Daar komt nog eens bij dat het hier nauwelijks waait of regent. Ik heb een buitje gehad, de laatste regen voor dit buitje dateert al weer van maart 2014. Dus alles blijft lekker hangen. Hardlopen? Maar niet doen! Maar de sfeer in deze stad is geweldig. Goedlachse vriendelijke mensen, sommigen heel modern gekleed en gekapt, anderen weer in traditionele kleding met prachtige hoedjes. Ondanks de tegenslag die ik hier heb gehad is mijn vakantie eigenlijk een groot feest en avontuur. En dan te bedenken dat ik wat tijd betreft net over de helft ben, en wat afstand betreft zit ik nog niet eens op de helft. Benieuwd wat me nog allemaal te wachten staat!? Weer even in mijn ritme komen, en dan op naar de volgende 4000 km. En als de verhalen kloppen wordt het weer alleen maar beter. Ha, wat wil je nog meer? Adios, hasta luego!