Een brug te ver! Dus maar met de ferry.

Vanochtend eindelijk een beslissing genomen; ik maak de oversteek naar Argentinie via de puente internacional, zo'n 15 km ten Noorden van Salto. Vol goede moed op pad, de benen voelen goed.
Halverwege de brug komt een doanier op me af gestormd, momentido!! Dus ik naar hem toe. Wat blijkt, ik mag met mijn fiets de brug niet over. Ik ben de afgelopen dagen al vele bruggen overgestoken, maar deze? Nee, dat zit er echt niet in. Hij weet ook niet waarom, maar regels zijn regels. Ja, da's waar, maar wel zwaar kl....
Wat nu? In het Noorden bij Bella Union ligt ook een brug, maar hij weet niet of ik daar wel over heen mag. En dat is niet naast de deur.
Na rijp en vloekend beraad besloten om maar terug te gaan naar Salto, daar kan ik met de ferry oversteken, ......waarschijnlijk. Een voordeel, ik ken de weg daar inmiddels een beetje dus de ferry heb ik zo gevonden. Die blijkt gelukkig nog te gaan vandaag, om 15.30 u. Ik kan een ticket kopen vanaf 15.00 u, dus maar even iets eten. Gezellig zitten kletsen met de uitbater, voor zover dat gaat want mijn Spaans is echt 'basis'; oke, al doende leert men.
Om 15.30 u gaat de ferry dus, maar eerst mijn fiets aan boord krijgen. En dat valt niet mee over zo'n steil trappetje. De kapitein die me helpt belandt bijna in de rivier, hij kan er de humor wel van inzien.
De overtocht naar Concordia in Argentinie duurt een kwartiertje; snel door de doane en op zoek naar een hotelletje. Ingecheckt in hotel Concordia en de stad in, geld uit de muur halen en een hapje eten.
Het is opvallend hoe stil het is tot ongeveer 17.00 u en hoe druk het is daarna. Net of iedereen uit zijn of haar holletje komt gekropen. Winkels gaan weer open en uitgestorven straten veranderen in drukke rijen toeterende auto's. Ik geniet hier steeds weer van al heb ik vandaag toch ook wel een beetje een raar gevoel bij hoe ik Uruguay heb (moeten) verlaten.
Concordia ligt namelijk naast Salto, en al heb ik vandaag zo'n 45 km gefietst, ik ben toch echt geen kilometer opgeschoten. Maar, net als de kapitein vanmiddag, kan ik hier ook de humor wel weer van inzien. Morgen dan maar echt verder.